şöyle uzaktan bakıyorumda kendime seni doğrum olarak kabul ederken en çok zararı sen vermişsin.senden sonra doğru yolu kaybetmiştim,yanlış yollara girmişim her defasında.çıkmaz sokaklarda kaybetmişim kendimi.uzaktan bakınca labirent oyunu gibi dursa da olanlar, kabullenir oldum sensiz yollarda kaybolduğumu.özelim, hatırlıyor musun güvenle tuttuğun elime yön verirdin.hatalara yöneldiğimde geri çekerdin.böyle beni yaşattırmıştın.nefesimdin ya hani sen, şimdi sensiz son sözümü söylüyorum.seni seviyorum.son nefesimde bile ismin dilimin ucunda...duyacağını bilsem haykırcam seni sesimin yettiğince...ama artık gücüm yok sevdiğim..seni beklemekten tükendim..seninle canlanacak ruhum..seninle hayata döneceğim..tek nefes yeter şu halime..gel yine beni yaşatan nefesim ol...
KİTAP İZLERİ
Cumhuriyet'in İlk Sabahı
Şermin Yaşar
Cumhuriyet'in Şafağında Bir Çocuğun Adımları Tarihin büyük anlatılarını, savaşların ve kuruluşların destansı öykülerini kişisel ve dokunaklı kılmak edebiyatın en zorlu görevlerinden biridir. Şermin Yaşar, "Cumhuriyet'in
İncelemeyi Oku
