yağmur damlaları yağar üzerime doğru
ağlar gökyüzü halime
yaşayamadıklarıma ve yaşamak istediklerime
üzüntülerime ortak olur
omuzlarımdaki yükü hafifletircesine
ben de yazarım kağıtlara sıkıntılarımı
cümlelerimi tamamlar sayfalar
üzülmelerim, ağlamalarım boşuna bilirim
birikir yaşlarım içimde
sel olur zamanla
akar durmadan
durdurmaya hiç bir güç yetmez
tek bir ilacım var
o da sensin
ama benden çok uzakta bir yerdesin...
