"Herkes cennete gitmek ister ama kimse ölmek istemez. Pazartesi sendromuyla aynı mantık." – Mark Twain"

yazı resim

Bir çığlığa sarasım var herşeyi,
Burda sevdalar öksüz,
Kimsesiz şairlerin,saklı cocukları gibi..
Bedenler asılı..,yüreksiz,acınası,
Yıkamıyor hiçbir şair,duvarları.
Sakin ve umursamaz duruyorum kapıda,
Oysa ne kolu var ne de bir anahtarı,
N e dönüyor yüreğim,ne kırıyor kapıyı,
Sabır diyor aklım,deli ruhuma,
ihtimallerinde kilitlenip kalıyor hayallerim,
Kaçan zamana bakıyor gözlerim,
Erişmek imkansız ,bekliyor yüreğim...
Kızıyor bedenim,n'olurdu dursa zaman,
Sen gelene kadar,yaşlanmasam.
Ruhumsa gülüyor gecen zamana,
Çocukça sevinçler sarıyo ve sevgilere sığınıyor,
Öyle içten gülüyor ki,
Giden herşeye, meydan okucasına...
Bir imbad rüzgarı yetişiyor imdadıma,
Fısıldıyor en güzel şarkıları, kulagıma,
Umut bekliyor savruk duygularım,
Güceniyor sesszi kalışına,
Kızıyor hercai tavırlarına...
Aklım ruhumla birleşiyor,
Ve yazılar düşüyor uçurumlara,
Sen habersizken doluyor kalbim,
Sen okumadan parçalanıyor cümlelerim

KİTAP İZLERİ

Tutunamayanlar

Oğuz Atay

Tutunamayanların Edebi Ayaklanışı Oğuz Atay'ın anıtsal eseri "Tutunamayanlar", 1972'de yayımlandığında Türk romanında bir deprem etkisi yaratmıştı. Yarım asır sonra bile, bu sarsıntının artçıları edebiyat dünyasında
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön