Bir çığlığa sarasım var herşeyi,
Burda sevdalar öksüz,
Kimsesiz şairlerin,saklı cocukları gibi..
Bedenler asılı..,yüreksiz,acınası,
Yıkamıyor hiçbir şair,duvarları.
Sakin ve umursamaz duruyorum kapıda,
Oysa ne kolu var ne de bir anahtarı,
N e dönüyor yüreğim,ne kırıyor kapıyı,
Sabır diyor aklım,deli ruhuma,
ihtimallerinde kilitlenip kalıyor hayallerim,
Kaçan zamana bakıyor gözlerim,
Erişmek imkansız ,bekliyor yüreğim...
Kızıyor bedenim,n'olurdu dursa zaman,
Sen gelene kadar,yaşlanmasam.
Ruhumsa gülüyor gecen zamana,
Çocukça sevinçler sarıyo ve sevgilere sığınıyor,
Öyle içten gülüyor ki,
Giden herşeye, meydan okucasına...
Bir imbad rüzgarı yetişiyor imdadıma,
Fısıldıyor en güzel şarkıları, kulagıma,
Umut bekliyor savruk duygularım,
Güceniyor sesszi kalışına,
Kızıyor hercai tavırlarına...
Aklım ruhumla birleşiyor,
Ve yazılar düşüyor uçurumlara,
Sen habersizken doluyor kalbim,
Sen okumadan parçalanıyor cümlelerim
KİTAP İZLERİ
Eşekli Kütüphaneci
Fakir Baykurt
Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
