"Okumak, bir insanın kendi aklını başkasının aklıyla kirletme sanatıdır." - Arthur Schopenhauer (kurgusal olarak)"

Öykü

Ben küçükken / Öyle pek oyuncağım da olmadı. / Babam OLGUN ÇOCUKLARI severdi! / Büyükler gibi davranan, / Büyükler gibi oturan kalkan, / Oynamayan, çocuk olmayan çocukları... /

yazı resim

Ben küçükken
Horoz şekeri almazdı annem,
Elma şekeri, çikolata filan da...
Alışmamalıymışım böyle şeylere.
Evimizde her şey varmış.
Aç değilmişim, açık değilmişim.

İlk maaşımı aldığım gün
Kavuştum horoz şekerime.

Ben küçükken
Öyle pek oyuncağım da olmadı.
Babam OLGUN ÇOCUKLARI severdi!
Büyükler gibi davranan,
Büyükler gibi oturan kalkan,
Oynamayan, çocuk olmayan çocukları...

İlk maaşımı aldığım gün
Kavuştum etten bebeğime.

Ben genç bir kızken
Annem sıkı sıkı öğütlerdi
Aman erkeklerden uzak dur, diye.

İlk maaşımı aldığım gün
Horoz şekerim, etten bebeğim oldu.
Ama bir sevgilim olmadı.
Hâlâ yok mudur, dersiniz.
Söylemem!
O da başka bir öyküye...
]

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön