Öyle uzun sessiz kalma
Korkarım ben uzun sessizliklerden
Sesin çınlamalı an be an kulaklarımda
Uzun sessizlikler yanlızlığa gömer beni..
Sessizliği dinlemesini sevmiyorum üstelik
Ve sevmiyorum içimden geçen kırlangıçları seyretmeyi
Sevmiyorum yaşamın ayak seslerini
Bi sigara yakıp, ateşinde seni hayellemek
Ve düşeler görmek istemiyorum sabahlara kadar.
İstemiyorum yanlızlığın aylak seslerini
Sokaktan geçen simitçinin sesi tırmalıyor şimdilerde yorgun kulaklarımı
İçimdeki martılar bile sessiz artık
Denizler dalgasız
Ve dingin herşey, içimdeki sessizliğe yoldaşcasına..
Öyle uzun sessiz kalma dayanamıyorum.
Dayanılmaz oluyor bazan kumruların bile yalnızlığı
Ve uzun geliyor artık gittiğim her yol
Üstelik bir yere varmıyor hiçbiri
Yada her vardığı adres boş….
Öyle uzun sessiz kalma
Sesinle şenlensin içimdeki sessizlik
Sesin ışık olsun evimin karanlığına
Ve nefesin yoldaş yolların sonsuzluğuna..
Öyle uzun sessiz kalma
Sesin içimi ısıtıyor çünki
Ve içim ısınıyor her saat vuruluşunda
Sen konuştukça yazası geliyor insanın
Yazdıkça; kelimeler de büyüyor adınla..
Öyle uzun sessiz kalma !
Nolursun….
