"Kelimelerin gücüyle dünyaları değiştirin."

Paris Koğuşundan Notlar

yazı resim

Herkes birbirinin cümlelerini kuruyordu…
ben, ben bile…

hani alıp başımı Parise vurdum ya…
yok, götüremedim kalbimi…

Anlıyorum,
deprem yiyen toprağı…
bir yaşam hattı nasıl kırılır…
anlıyorum…

boşluklarına düşüp
yalanlarıma sarılıyorum…

güvercinlere bakıp,
insanların kanatları yüreklerindedir demiş ya şair
belki artık insan değilim, belki yüreğim yok…
kanatlarım, yuzu hala gulen cocuklara…
çocuklara…

bilirsin
ben biraz sencilimdir....

şimdi,
ne zaman bir tepeden baksam Paris’e
denizi görürüm…

ve ne zaman sen yağsan gözlerimden
sırılsıklam bir istanbul görürüm…

ki, ayrı duşmedik biz
ayrıldık…

12/30/2007

KİTAP İZLERİ

Sırça Köşk

Sabahattin Ali

Sırça Köşk: Yıkılmaya Mahkûm Bir Düzenin Alegorisi Sabahattin Ali, son eseriyle sadece bir öykü kitabı değil, aynı zamanda cesur bir veda ve sarsılmaz bir ithamname
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön