"Yazmak, aslında, 'Ben henüz ölmedim!' demenin en nazik ama en inatçı yoludur." – Ursula K. Le Guin (Kurgusal)"

yazı resim

Kus ulu orta pişmanlıklarını
Utanma..
Bu defter senin
Kara kaplarında pembe düşler saklama
Yaz… sakınma, lacivert rüyalardan
Bütün turuncular hediyem olsun
Savur gitsin beleş nasılsa…
Pişmanlık…..

Koynundaki beslediğin canavar
Masum yalanların kundak bekçisi
Karanlığın işaret fişeği;
yani ben…
Hatalarının toplamı kadar aslında
Yaşadığın en güzel zamanlar
Sen nafile sözlere takılma
Bekleme gelmez vuslat dedikleri
Vuslatın tüm keyfi
onu beklemekmiş meğer,öğrendim
Hayatımı temize çekiyorum bu gece
Ağlara sende takıldın

Yemin olsun ant olsun sildim sıfatını suratını
Kaldırım taşlarına yapıştırdım gözlerini
Ben değil başkaları yok edecek seni…
Hadi yürü git şimdi
Gideceğin ne kadar yol kaldıysa…

KİTAP İZLERİ

Engereğin Gözü

Zülfü Livaneli

İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön