"Gerçek, her sabah uyandığımda, 'Bu sefer de kurtardık mı?' diye sormamla başlar." - Samuel Beckett"

yazı resim

Yarınların
Özlemini yaşarken
Tükenmişliğim önüme seriliyor

Görmediğim
Sevgili uzaklarda beliriyor

Yüreğime
Bir şeyler oluyor

İçim doluyor
Sakin kalbim kükrüyor

Onda bulduğum
Manalar bir sevda oluyor

Sevdiğim şarkı
Kucakladığım en son
Arzum olmasıydı tek dileğim

Yarınımın
Sanki ütopyası
Süzülerek uçan bir martıydı

İlhamımdı
Sürurla akan pınarım

Onu
Dinlediğim anlar
Hüzzam şarkının izleriydi

Elbette
Hislerimi biliyor
Sevgilidir yüreği titriyor

Kalbi
Bir nebze süzülse
Vereceğim her gülü

Her adım da
Bülbülü dünü, bugünü

Hatırladıkça
Yaşanamayan yarınları

İstiyorum ki
Bilsin
Bir sarfı nazar etmesin

Dilesin
Ve dillensin
Bir kelam etsin gülsün

Yarınların
Bırakacağı esrarını
Hiç değilse benimle çözsün

Bende görsün
Artık üzülmesin
Enginliğinde süzülsün

Sen
Solmayan
Bir gülün benzersizisin

Ne olur
Bu kez bana kızma
Anlatamam sensiz bu cana

Ürperen
Şu encamıma
Hafızanda ki canana

Ne acı,
Ne de hayıflan
Razıyım ben her cezaya

Her yanım
Dağlansa da,
Kanım durmadan aksa da

KİTAP İZLERİ

Yırtıcı Kuşlar Zamanı

Ahmet Ümit

Ahmet Ümit'in Yeni Romanında Hafıza Bir Suç Mahalli Ahmet Ümit, sevilen karakteri Başkomser Nevzat'ı bu kez en karanlık dehlizlere, kendi zihninin tekinsiz koridorlarına sürüklüyor. Polisiye
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön