Çocukluğum
Şimdi reçelli yoğurdun içinde
Bir ela gözde
Ye diyen bir seste
Hala hatırladığım kenarı güllü anneannemin tabağında
O yorgun bezmiş iniltilerde
Semtin en fiyakalı yokuşunda hem de en dik
O öldüren yokuş
Geceleri ruhların gezindiği
Gündüzleri uçurtmalarla uçulan o yokuş
Haydi uçurtmam beni de uçur
Bakkal Kemal
Şimdilerde Karşıyaka Mezarlığının o sein rüzgarında
Eşi Hüsniye Hanım Teyze
Kim bilir şimdi nerde?
Yağmurlu nisan havalarında
O içe çekilen
Çekildikçe çekilesi gelen o enfes bahar ayı
Çocukluğum bir kiraz ağacında hala aslanlar gibi duran
Sonradan dedeme sorun çıkaran dutta
Mehtağ Çiğdem Osman Özge Mustafa
Çocukluk yıllarımın çocukları
En güzel yıllarımın en güzel hatıraları
