] ]
Bir insan doğar,büyür ve ölür.Doğmak ile ölmek...Kimse bunun ne zaman olacağını kestiremez ve kimse buna müdahale edemez.Peki ya büyümek ve büyürken gelişmek...Bu tamamen insanın elindedir.İnsanın naıl büyüyüp geliştiğini ancak insanın kendi ruhu şaittir.O zaman bu değişimi ruhumuza soralım bakalım iyi yönde mi,kötü yönde mi?Anılarımıza bakalım;çocukken yaptığımız şeylere,oynadığmız oyunlara...Saflık ve temizlik içinde bir yaşam.Ne var ki hayat bizden o saflık ve temizliği bırakıp büyümemizi istiyor.Belki de insanların yetişkin olduktan sonra kötü ünsanlara dönüşmesinin sebebi budur.O saflık ve temizlik elerinden alındığı için hayata kızgındırlar.Belki öclerini alabilmek için hayata kötü davraniyolar.Ama her değişim gerçekten kötülüğümü getirir.İnsan büyüdü diye ille kötü mü olmalı.Tabiki hayır!!!Ama iyi bir insan olarak gelişimini tamamlayan o kadar az kiişi var ki böyle insanlarla karşılaştığımız zaman onlara uzaydan gelmiş gibi davraniyoruz.Onların iyiliklerine şapka çıkaracağımız yerde iyiliklerini o şapkayla örtmeye çalişiyoruz.çünkü o kadar saf kalamadığımız için kızgınız ve çekemiyoruz onları.böyle insanlar gelişirken sadece dünyadaki kapladıkları hacim artiyo.Peki ya ruhları..tamamen içi boş bir kap.O zaman ruhumuzu nasıl dolduralım.Onu da diğer yazmızda inceleyelim...