"Uyanmak için erken, ölmek için geç, yazmak için ise tam sırası." — Franz Kafka (kurgusal)"

yazı resim

Rüyamda kendimi ölü gördüm;
Kortum, ürperdim;
Bir ses duydum gaipten:
_Bu korku, niye ve neden?
Kim kurtuldu ki ölmekten?
Sen kendini ne sandın;
Yalancı dünyaya kandın;
Ölümü uzaklarda aradın;
Yanıldın, aldandın;
Bak işte sende öldün;
Toprak altına gömüldün;
Hesap kitap her şey tamam;
Bitti ömür geldi zaman;
_Bu kadar kısa mı zaman?
Halim perişan ve yaman;
Dönebilsem geriye bir an;
İbadete yönelirdim, her zaman;
Ses daha da gürleşti;
Mezar sıktı beni, kemiklerim birleşti.
_Bunca zaman yaşadın, ibret almadın;
Komşun öldü, umursamadın;
Deden öldü ağladın;
Ninen öldü yandın;
Baban öldüğünde, feryadı figandaydın.
Hiç birinden ibret almadın;
Namaza, farza uzaktın;
Sana zaman çok verildi, bonkör davrandın;
Zamanını boşa harcadın!..
Titredim kendimden utandım;
Kalkmak istedim kalkamadım;
Alarım sesiyle uyandım.
Ter kan içindeydim, gördüğümse rüyaydı;
Hatalarımı gösteren bir aynaydı;
Artık zaman, kendime gelme zamanı;
Aksatmadan namazlarımı kılma zamanı….

Yılmaz Çelik

KİTAP İZLERİ

Tutunamayanlar

Oğuz Atay

Tutunamayanların Edebi Ayaklanışı Oğuz Atay'ın anıtsal eseri "Tutunamayanlar", 1972'de yayımlandığında Türk romanında bir deprem etkisi yaratmıştı. Yarım asır sonra bile, bu sarsıntının artçıları edebiyat dünyasında
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön