"Yazarlar, ölümsüzlük arayan sineklerdir; editörler ise sineklik." - Dorothy Parker"

Sahiplik

nasıl terkedersin sahip bile olamadan

yazı resim

— Neden susuyorsun? Susmak kabullenmektir
— O zaman?
— Kabulleniyorsun…
— Yaşadıklarımı biliyorsun, daha ne dememi bekliyorsun…
— Anlat bana her şeyi, neler olduğunu, neler yaşadığını
— Acı çekmek istiyorsun ama sana acı çektirmeyeceğim, istediğini alamayacaksın

Konuşulanları duyurmayacak sağır bir oda, masa lambasının yüzleri göstermeyen soluk ışığı, geçmişi, o an yapan bira şişeleri ve acıları maddeleştiren iki vücuttu odanın betimlemesi.

— Anlat diyorum, lütfen… Sadece anlat
— Hayır, kazanamayacaksın

Koyu bir gece, sessiz bir kent, sevişme arzusuyla dolu bir vücut, yeni aldatmış, yorgun diğer vücut…

— Ne hissettin, tenini içinde barındırırken
— …
— Söyle!
— Niye duymak istiyorsun?

Şehvetin çığlığını yaşayan yatak, gözyaşlarını içinde barındıran yastık, tükenen sigaralar…

— Gözlerine baktın mı?
— Evet… Hiç kapatmadım gözlerimi

Duvarlara sıçrayan tokat sesi, saçları yüzünü kapamış ihtiras, vurduğu yüzü öpmek isteyen o…

— Acı çekiyorsun değil mi? Neden çağırdın, neden geldim? Aptalsın! Aldattım seni… Neden gitmiyorsun bırakmıyorsun beni?
— Bilmiyorum!
— Git hadi… Terk et beni!
— Gidemeyeceğimi biliyorsun
— Kölemsin

Duvara atılan yumruk, kazanmışlığın gururlu bakışları, hafif kan tadı, dudaklar…

— Aldattın beni. Gitmeyeceğim diyen sen aldattın
— Gitmedim buradayım ama…
— Bilerek yapıyorsun… Git diyemeyeceğimi biliyorsun… Çünkü git demeyi bilmiyorum ben. Öğretmedi sevgim bu kelimeyi bana
— Belki…

Yakılan sigara, dolu kül tablası, açık cam, soğuk rüzgâr, titreyen çıplak ten, bir avuç gurur…

— Gitmiyorsun… Aldatıyorsun… Neden?
— Beklide bunaltan sevdan…

Şaşkın gözler, ölü gözler, vücudu izleyen gözler…

— Yine yatar mısın benimle?

Duygulara teslim olmuş mantık, acılı yürek, ağlayan göz…

— Tek istediğin bu değil mi? İçime girince sahibim olduğunu düşüneceksin. Her şeyi unutacaksın… Yo unutmayacaksın, unutmayıp her an acı çekeceksin… Boşalırken bile

Vücutta gezen eller, isterik nefesler

— Bu değil mi, sadece bu… Gir hadi. Sahibim olduğunu zannet
— Değil miyim?
—Sahip benim anlamıyor musun? Gel gir adi… Hızlan… Bittimi? Sahibim misin hala? Git artık… Yeniden sahip olduğunu düşüneceğin/düşünemeyeceğin ana kadar…

Volkan ATAK
2006

KİTAP İZLERİ

Gözyaşı Konağı

Şebnem İşigüzel

Osmanlı Sürgününde Modern Bir Kadının Sesi Şebnem İşigüzel, Gözyaşı Konağı’nda, 19. yüzyıl Osmanlısının boğucu atmosferini, ataerkil bir ailenin baskısıyla Büyükada'ya sürgün edilen genç bir kadının
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön