"İnsanlık, bu sabahki kahvemi bile hak etmiyor." - Dorothy Parker"

Sana koşmak

Sözlerin vardı çalışma masamın üzerinde,Bir yanı dağlara bakardı odamın penceresi,Güvercin kovalardı umudu büyüten çocuklar,Gözlerim bakışlarına bir çapa gibi takılırdı,Yüreğimdi tanıyabildiğim bir parça,Ellerinde,Denizi sabahın suskunluğundan

yazı resim

Sözlerin vardı çalışma masamın üzerinde,
Bir yanı dağlara bakardı odamın penceresi,
Güvercin kovalardı umudu büyüten çocuklar,
Gözlerim bakışlarına bir çapa gibi takılırdı,
Yüreğimdi tanıyabildiğim bir parça,
Ellerinde,
Denizi sabahın suskunluğundan tanırdı,
Geriye dönünce,
Şehrin emanet ağaçları vardı yollar üzerinde,
Aşk yazılırdı iki ayrı yüreğe kendi bedeninde,
Sordum,
Suskunluktu konuşan,
Dinledim haddim bilmeyerek,
Ve dudaklarımda kanadı güller,
Seni sevmek fikrime fermandı,
Beni bende yakan yalnızlık,
Sevdana yokluğunu suçlu bırakandı,
Durdurmaya çabaladım olmadı,
Ayaklandı çocuklar aşkımın adresinde,
Tanımsız histeriler sardı dört bir yanımı,
Anladım,
Kendimi yalanlarken geceler,
Sana kaçırıyordum ben aklımı.....

KİTAP İZLERİ

Dokuzuncu Hariciye Koğuşu

Peyami Safa

Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön