Yüreğime saplanınca hüznün
Dillerim tutulur konuşamam
Ne düşündüğümü bilmem
Ne sustuğumu da
Üzerime tüm dünyanın külleri savrulur
Boğulurum.
Yaşamak nedir?
Gülmek ne?
Hiçbirini bilemem
Düştüğümü hatırlarım seninle buluştuğum,
O ücra uçurumdan
Sensizliği büyüttüğüm saklımda kaybolurum
Bir söz bulunmaz
Aynı sensizlikte kanarım
Ve aynı odalarda karanlığı dolaşırım...
