İkimizde birer savaşçı gibi;
(Belki haklı belki haksız)
GURURDAN ZIRH’larımızı giyindik,
önce ayrıldık, ikiye bölündük, sonra kendi içimizde binlere…
Sorgusuzca öldürdük sevgiyi, saygısızca sömürdük her şeyi…
HIRS’ımızdan;
Bitmeyecek geceleri bitirdik, geçmeyecek günleri geçirdik!
Aramadık aklımızca, hiç özlemedik birbirimizi,
en çekilmez acıları çektik, en geçilmez engelleri geçtik!
En sonunda;
öldürdüğümüz sevgimizle beraber kendimizi de gömdük!
