Sen beni kendi yüreğimden çaldın sevdalım,
Ben sende ne baharlar yaşadım oysa,
Ne yağmurlarda ıslandım zamanı yok sayarcasına,
Mevsimler bitmedi gözlerine hasret kalmaktan,
Ve gözlerimde yaş sevdalım,
Gözlerine son kez olsun bakamamaktan,
Sen beni sende kalan yıllarımdan çaldın sevdalım,
Ben ellerimde gençliğim,yıldız kovalarken gecelerde,
Yüreğimde okunmamış nice şiirlerim,
Sevdalarım,aşklarım
Yaşanmamış bırakılan çocukluğumu,
Unuttururken sabah yalnızlıklarım,
Sen beni sende kaybolan yıllarımda bıraktın sevdalım,
Ve seni her aklıma getirişinde şu sahipsiz geceler,
Bil ki,
Ben yalnız seni düşünür,yalnız seni özlerdim,
Ve gün olur büyümek isterdim kollarında,
Bağıra çağıra,yalınayak,çırılçıplak duygularımla,
Yalnız seninim derdim,
Sen gülerdin,ben susardım
Oysa,
Ne acımasız değil mi böyle yaşamak sevdalım,
Ben sende ne hayatlar tanıdım,
Yüreğin umut,saçların rüzgardı senin,
Gözlerin yağmur,
Ve her bakışında yalnızlığa büyürdü içimizdeki çocuk,
Öylesine sevecen,öylesine mağrur,
Ben sende ne mevsimler gördüm oysa sevdalım,
Biz kaç kişiydik ikimizde,
Kaç yüreği sevdalarımızda bitirip,
Ağladık başbaşa sonsuzlukluk bildiğimiz gecelerde,
Öyle uzun,öyle kısa değildi aşklar yazdığımız şiirlerde,
Öyle anlaşılır,öyle yaşanır değildi hiç yüreğimizde,
Biz kaç kişiydik seninle hep o zamansız sevişmelerde,
Kendi aşklarımıza tarih kalan en uzun bekleyişlerde,
Kaç kişiydik sevdalım biz
Nice birbirini görmeyen yüzlerin,
Yağmurlu gözlerinde,
Oysa,
Sen beni kendi yüreğimden çaldın sevdalım,
Ben sende ne baharlar yaşamıştım....
