Demosu üzerimize kalan bir hayattır aslında yüreklerimizin bir çocuk sevincine terkedilmiş yanları. Gözlerinin görebildiği yerlerde mutlaka uyanan umutlar vardır. Ve geceler bana nasıl ağlamaktadır bir bilsen. Bir bilsen gece adını nasılda çok uzaklarda bir şehir yorgunluğu düşlerime katmaktadır.
Gelen bir bahardır oysa bilirsin. Baharlar kapsamında aşktır. Ve yüreğimde her zaman kendinden öte yankılanan bir ses gibi paylaşımdır. Ne zaman ara verse zamanın kollarında geceler gibi o da ağlamaktadır. Ve bulutlarımın sessizliğine kapılıp nasılda benden kaçmaktadır.
Yüzüne aynaların ötesinden baktığım insanlardır. Belki cümlelerinde kurgusu kayıp yanlarından tutunupta sevdalar aradığım düşleridir hayallerime imlası bozuk sokaklarından kaçırdığım. Ve bir anlaşılmazlık belkide yüreğimde aşka çalar saat kıvamında hazırlanışım.
Merhaba demek yavan kalıyor çoğu zaman belkide,seni seviyorum diyebilmek varken düşlerimde. Ve içimde yaşlanırken çocukluklar. Nedense sabahlarıma bir yağmur tortusu yüreğinden ayrı kalışlar. Gülebilmekse bu sarmaşık dalları nabzında dinleyebilmek gibi saatlerce seni ve senden kalan her zamanı.
İnsan zamanla dahada güçlenirmi dersin mevsiminde Temmuz iken tanışmanın mutluluğu ellerinde tutarken. Ve yaz biterken o ne varsa toplayıpta üşüyen gecelerimizde bize masallar anlatırmı yeniden.
Ve yeniden çoğalabilirmiyiz sabahların tazeliğindeki gülümseyişlerimize ve yüreklerimize çalınan o hayata ait en naif şarkılardan. Vazgeçebilirmiyiz dersin yeni bir mevsime yeni umutlarla başlarken.
Yüreklerimizde sevdanın ve o kimsenin giremediği yanlarından belli belirsiz bir aşkın,dostluğun anlamını yaşayabilirmiyiz dersin. Yeniden türevini alabilirmiyiz içinde kaybolduğumuz insanlığın.
Umutlarımız olmasa nereye kadar gideriz bu atlasta. Bu organikliğinde kimya üzerine kotarılan sevdalarımıza ne kadar kuçak açabiliriz dersin. Gözlerde bir bahar coşkusu ve yüreklerde şiir şiir kaybolmanın verdiği o umulmaz hazla.
Olsada zaman içinde görebilmektir belkide görünmeyen taraflarından hayatı. Ve insan ne zaman yalnız kalırsa o zaman çoğalandır hayallerinde. Birde sendrom tutkunu akşamların getirdiği o tebessümlere nasılda kucak açmak gelir içimde. Kimsenin yüreğinde paylaşmasını istemediğim yönlerinle.
Anlamına üstü kapalı konuşmaktansa özlemenin verdiği düşüncelerle bir liman şehrine usulca yaklaşmaktır uzaklık adına tüm kelimeler. Ve boynu sabahlara bir çiçek saflığında bükülmektedir okunan cümlelere saklanan yürekler.
Seni seviyorum Temmuz bu bana yeter..
Ağustos Kalan-2001
