Sensizliğin tuhaf yüzü
karşımda
aynanın tam ortasında
Yokluğun yüreğimde şimdi
yüreğim
gizlice ağlayan bedenimin merkezinde
Ve kahrolası yalnızlık
doğan güneşe inat
karanlık bir gölge üstümde...
"Yazarlık, sabah kahvesi gibidir; eğer yeterince sert değilse, kimse uyanmaz." — Franz Kafka"