Bu gün neyi anladım
biliyor musun ?
benden gittiğini...
Koptu seninle birlikte
içimden bir parçam.
Eskiden olduğu gibi,
eksik kaldı bir yanım.
O kadar çok isterdim ki,
Seni sevdiğimi, özlediğimi
Sensizliğe katlanamadığımı
Söyleyebilmeyi...
hatta bağıra
bilmeyi.
Kaçmak geldi içimden.
Bilmediğim uzaklara;
Bir tuz kıristalinin peşine,
Takılıp gitmek.
..
Yağmurdan korktum.
Oysaki ne çok severdim yağmurları.
Kendimi bir martının yerine
Koydum, uçtum uçtum...
Sevgimi okyanuslara
Sonsuz maviliklere verdim.
Düş de olsa,
Özgür bir martı olmak,
İz
in vermedi; ruhumu
Denize vermeye...
Sizin oralarda da martılar olu
r mu?