4.
Geçti ey uzun evvelbahar
kar kalıntıları da... anlamadım ya
baharın izleri de söndü, yaz da
dudaklarım içten içe kor
alevlendirme tüm şehir yanarken hani
sahici büyük günahın kollarındayız ya
ben bulutları geçtim satan'ın kızı
tekrarlarını sonsuzlukta bulurken
dondurulmuş geyiklere adadım
sen , özgürlüğün , aşkın , papatyaların renkleri
sarısı öpüşlerin , yaprakları dokunuşların
kırmızı berrak suların
sazları ve gözleriyle derin yeşili
sen gelmemi bekle tüm renklerinle
ister inan-ma da
bu son düşsüz düş
sevgiliye...
