Köksüz diken hepsi
Savruluyorlar ordan oraya,
Cücelerin nefesleriyle,
Bir vakar, bir telaş...
Güldürmeyin beni.
Her yanım çizik içinde .
Ellerini sıksam elim,
Sarılsam kalbim kanıyor.
Kanım insanlığın onur madalyası.
Ellerim çarmıha çivili.
Başka ne kalıyor geriye?
Umudun güvercinine bağlayıp acılarımı
Gönderiyorum
İsa'ya uzanan ele.