Yüreğinde
Filizlenen aşkın
Esiri olmaya bilirsin
Mavi hayallerin
Kurulmasına da
Engel olabilirsin
Yüreğinin
Umutsuzluk nidalarına
Bigane kalabilirsin
Ama bu sensin
Bensizliğin
Hengâmesinde
Bir sensin
Mısralarında
Latif beyanlarını
Yudumlamaya çalışırken
Boğazımda
Düğümlenen
Naçar kaldığın
Feryadını işitirken
Bırakmak istiyorum
Her şeyimi
Bilmediğim
Yanına ilişmek için
Sen senle
Hüznü solurken
Geceye dalarken
Aşkının kollarında
Bilmekteyiz ki
Bu bir arzu değil
Olamazda zira
Tenler açmazda
Biri Anadolu’da
Diğeri Avrupa da
Sen ise
Yalnızlığın karesinde
Çaldığın
Her nağmelerinde
Biliyorum ki
Ben yokum
Senin hayalinde
Sen istesen de
İstemesen de
Bu bir sevdadır
Aşkın pençesinde
Ne sende
Ve ne de bende
Söyleyemeyiz ki
Bir arayışın zaferi olsun
Asla
Zinhar olsun
Olamazdı böyle bir gayretim
Kendimle yeterdim
Ne vakit ki sen
Mısralarınla
Bam telimden vurdun
Hiç bekletmeden
Diyordun sanki
İçimden geçenleri biliyordun
Yazdığın namelerinden
Ne olur
Bana açık konuş
Sanki bir tınıdan
Bir tuvalden her boyadan
Her nasıl ki
Rahatça bahsediyorsun
Şairden
Yazardan
Müteferrikten
Sevmesen bile
Gölgelenmeme
Esintinde kalmama
Sarfı nazar etmen
Hançerlerin
En ihtişamıyla saplanan
Yüreğimde ki yaranın sahibiyken…
