"13 Ekim 2025'te uyandım, dünya hala dönüyordu. Sanırım en büyük hayal kırıklığım bu." - Albert Camus (kurgusal)"

Son Dem Eylül (Son Söz) ..

İçinden bir türlü çıkamadığım / Duygu yüklü bir bilmece, / Ve bilinmez bir notasın; / Hayatın orkestrasında / bir hüzün melodisinde tutturamadığım / Sevenlerime kokuşmuş bir umut kattığım / Satırların manası, / Bulanık bir anısın /

yazı resim

Şafak gözlerimde,
İçimdeyse yine yaşamın coşkun ırmağı
Yağmur yüreğimde,
Dudağımda yine özlemin sert fırtınası
Ultra yalnızlık sokağımda
Açık son,
en son kapımsın..
İçinden bir türlü çıkamadığım
Duygu yüklü bir bilmece,
Ve bilinmez bir notasın;
Hayatın orkestrasında
bir hüzün melodisinde tutturamadığım
Sevenlerime kokuşmuş bir umut kattığım
Satırların manası,
Bulanık bir anısın
Hep gözlerimde anımsamaya çalışacağım..
Anla artık,
Bu kambur yaşamda
dik durduğum tek ansın
Zorlu bir maratonda çatlarcasına koştuğum,
Ulaşıldıkça,
Ulaşılmaz olan heyecansın;
Yıldızların arasında
bir Venüs güzelliğinde bulamadığım
Raflara sığdıramadığım aşk romanlarımsın.
Karanlık ve tipi altındaki bir gecede,
Somurtmayı bile beceremediğim
Ve bilmem kaçıncı defa dinlediğim,
Kaçınılmaz kaderimsin.
Sen benim herşeyimsin

KİTAP İZLERİ

Yaşadığım İstanbul

Selim İleri

İstanbul'un Kırık Kalbi: Selim İleri'nin Hafıza Kazısı Bazı yazarlar vardır ki bir şehirle öylesine özdeşleşirler, sanki o şehrin sokakları onların damarlarında akar. Selim İleri de,
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön