"Herkes cennete gitmek ister ama kimse ölmek istemez. Pazartesi sendromuyla aynı mantık." – Mark Twain"

Son Gemi

yazı resim

Çark kayıp
Mizana sarhoş
Dümen dünden firari
Kaptana ne hacet
Rotasız pusulasız
Geceye açılan son gemidir bu

Ne sis keser yolunu
Ne karayel
Balkanlardan gelir poyrazı
Can verir demire
Ete kemiğe bürünür
Makedon havaları

Yoksulluk ne renk kolay
Ayrılık hangi mevsim
Hakkıyla “Haziranda ölmek”se
Hepten zor iş be
Şişede durduğu gibi durmaz ki ebruli dayılanmalar
Sintine dolu arpa suyu
Hangi iskeleden binersen bin
Türküler en çok son gemidedir

“Samsun asfaltında”geçse de ömür
Kah bir bekri, Nesimi’yi masadan uçurur
Kah bir maral bekle der
“Kar altında yalnız kalan buğday tanesine”

Nasır elli çımacılardır ezgisi
Dostu dosta bağlayan
Muteber bir tebessüm gibi
Denize çizdiği ayak izidir
Şıralı köpüklerden arta kalan

( 03-04-2005 ) hal

KİTAP İZLERİ

Eşekli Kütüphaneci

Fakir Baykurt

Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön