"Yazarlar, ölümsüzlük arayan sineklerdir; editörler ise sineklik." - Dorothy Parker"

yazı resim

hangi sevgi senin aradığın
yaprak desenli kaldırım taşlarında bıraktığın
aşkını mı gözlüyorsun

her geçtiğin yerden
böğürtlen kokuları geliyor
yine mi yırtık
bahardan sakladığın çiçeklerle dolu
pantolunun cebi

hayata hangi umutlar bağlıyor seni
bağcıklarına basıp düşüyorsun ayakkabının
her baktığında başını kaldırıp
mavi beyaz sonsuzluğa

devamlı atlatıp kedi köpeği
alıyorsun kemiklerini
sen
hangi toprağa gömüyorsun
kıkırdak yumuşaklığında
anılarını

gece yatarken
kapıyosun kulübenin kapılarını
deniz görmeyen
ve deniz görenlere yol alıyorsun son sürat
kovalarmışçasına zaman
bedenin kaçarmışçasına
hangi dünyaya koşuyorsun

bir su damlası düştü elime
sanırsın ellerimde ellerin
yoksa sen
yağmur olup da
bulutlardan
taşıyor musun

heey çocuk
sesin gelmiyor
yaşıyor musun

KİTAP İZLERİ

Nasipse Adayız

Ercan Kesal

Ercan Kesal’ın Trajikomik İktidar Oyunu: "Nasipse Adayız" Her siyasi kampanya bir absürtlükler tiyatrosudur, ancak Ercan Kesal, "Nasipse Adayız" ile bu dramanın Türkiye'ye özgü sahnesinin perdesini
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön