"Tanrım, bu dünyada edebiyattan daha komik bir şey varsa, o da edebiyat eleştirmenleridir." - Mark Twain (kurgusal)"

Sustur/ma Gözlerini

yazı resim

Kirpiğin kirpiğime değdiğinde
Her bakışım aşkı d/okurdu...

Can bulurdu içimde düş mavisi vakitler

Susardım şiir bakışlarında
Şairliğim konuşurdu...

Senden başka her yüze kör bakardı
Gözümdeki ilk dokunuş...

Aşkı içerdim yudum yudum
Dudaklarında..
Kokunla gece sarhoş olurdu...

Saatler zil zurna...

Kor alev düşerdi ayın göğsüne

Sızardı ellerinde gün
Güneş uyurdu...

Gözlerin karanlığa dem...

Sesin nefesti yüreğime
Damla damla
Her solukta sen...

Seni anardım sana kanardım...

Ah yâr...!
Yokluğunu ellerime bıraktığından beri
Adıın susmadı dilimde
Gözlerimde perde perde
hayalini eskittim...

Uzakları vurdum
Vedanın menzilinden
Birgün gelir de dönersin diye...

Bu gidiş aşka hiç sığmadı
Bir sen kaldı bana
Senden geriye...

Kokun hâlâ saklı durur
ruhumun teninde...

İçime battıkça hatıralar
Maziyi yaktı avuçlarım
Yokluğun titredi ellerimde...

Ayrı düştüm kendimden
Duymadığın günden beri sesimi...

Kaç şiir değdi gözyaşlarıma
Aşka yandım
Düşe dayandım
Ayrılığın göçüğünde ezildi kalbim
vav kadar büküldü belim
Sensizliğinde ...

Uyuyan güne ağıt oldu gözlerim
Yokluğuna yenik
gözyaşıma tanık düştüm...

Özlemini d/okudum
Sol cebimde gizlenen hıçkırıklara
Birde
içimi yakan kurak ayrılıklara...

Sakladım dünden kalanlarımı
Gün/ahını attı
senden eksik bugünüme....
sabahsız yarınımı gördüm
vakitsiz can çekişmelerin gölgesinde...

Hüznü öpüp alnından
aşkı kalbinden vurdum

*Bir sevmek bin defa ölmek demekmiş*
Yüreğimde kalan o son sıcaklığınla
ellerinin altındaydı kadavram
Sevgilim ölmek seninle güzelmiş....

12.08.2011

Arzu Karadoğan

KİTAP İZLERİ

Pia Mater

Serkan Karaismailoğlu

Zihnin Labirentlerinde Bir Gerilim: "Pia Mater" Bilim ve edebiyatı bir araya getirme çabası, çoğu zaman bir tarafın diğerinin gölgesinde kalmasıyla sonuçlanan riskli bir girişimdir. Bir
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön