gidiyorsun
her yerim kalan veriyor
oturup keşkeler sofrasında iyikileri ayıklıyorum
gaz döküp yakıyorum sonra
küllerinden doğan seni seviyorum ebe oluyor
bir kura çekiliyor binlerce ben arasından
kuşkunun biri sıçtı diye saçıma
yine bana çıkıyor yalnızlık
aldığım sensizlik biletinin amortisi resimler
gün be gün sarılık oluyor
ayna ayna söyle bana
bu suratta ki gamze bu yalancı çukur
bu üşüme bu üşüşme
bu sıfırın altında ses
sesin sızdığı bu şarkı
şarkının bakışımda inşa ettiği bu ayaz
ve buzlanmanın kaydırdığı bu avaz
ve avazda susmuş bu senin dudağın
gidiyorum dedikçe
her yerimde bir cinayet işleniyor
kimlerdensin sen aşk diye başlayıp
oğlum kimin adamısın sen
kimsin ulan diye diye
tekme tokat yokluğuna giriyorum
bir şiirin kapısına dayanıyorum sonra
içersi kapı duvar
eşyalar sapır sapır dökülmüş
bir nevi sonbahar
söylesene gece
sabaha daha kaç yıl var