gönül acı çekiyor dost olmayınca
yalancı zamanlarda geçiyor ömür
bir tatlı söz söyleyecek dili arıyor
divane oluyor her biten günde ümitler
can çıkmayınca bedenden
ümitler tekrar yeşeriyor yüreğimde
belki görürüm diyorum, bir gün bir yerde

"“Bir yazar için en büyük felaket, okuyucunun uykuya dalarken mürekkep kokusunu duymayı bırakmasıdır.” — Franz Kafka"
"“Bir yazar için en büyük felaket, okuyucunun uykuya dalarken mürekkep kokusunu duymayı bırakmasıdır.” — Franz Kafka"