"Yazdıklarımın okunması için, önce okunması gerekenlerin yazılması gerekir. Ne ironi!" - Umberto Eco"

Unutmasın Bu Şehir Bizi

yazı resim

Gel ıslanalım yağmurunda
Saçlarımızdan sevda damlasın hasretimize
Denizine karışalım balık olup
Ayrılık mı ebedi kılsın tehir bizi
Unutmasın bu şehir bizi

Sessiz ağlayışlarımızla da güzeliz biz
Yanağımıza göz yaşlarının en yakışanı konsun
Bir de hüzünlü bir şarkı çalar mı radyoda
Artık hatırlamaz kahır bizi
Unutmasın bu şehir bizi

Rüzgar çıkarsa sokuluruz birbirimize
Ellerimize sıcak sözcükler bırakırız
Başını omzuma yaslarsın yürek sesini duyarım
Yakalar Attila İlhan’dan bir şiir bizi
Unutmasın bu şehir bizi

Gel adım adım çoğalalım sevdamızda
Çiçekleri balkonları sarmış evler seyredelim
Kalp atışlarımızı iz diye bırakalım kaldırımlara
İnsanları unutsa sokakları bilir bizi
Unutmasın bu şehir bizi

Rüzgar çıkarsa sokuluruz birbirimize
Ellerimize sıcak sözcükler bırakırız
Başını omzuma yaslarsın yürek sesini duyarım
Yakalar Attila İlhan’dan bir şiir bizi
Unutmasın bu şehir bizi

KİTAP İZLERİ

Engereğin Gözü

Zülfü Livaneli

İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön