"Sabah 5'te uyanan tek canlı türü ya horozlardır ya da henüz uyumayı başaramamış yazarlar." - Douglas Adams"

Unuttun Mu Yoksa Beni?

Ben... / Uçurumların eşiğinde sevdamın ağır yüküyle, / Zerre kadar umuda tutunmaya çalışırken düşmemek için! / Parmak uçlarımdaki gamsızlığın aşağı çekerken, beni. / Sen zevkinin doruklarında, halimi görmemezlikten gelip, / Unuttun mu beni yoksa? ey

yazı resim

UNUTTUN MU YOKSA BENİ?

Ben...
Yanarken özlemlerinin ateşlerinde,
Kah çıra misali! kah volkan misali.
Kızıl eriyiklerde kavrulurken yüreğim,
Sen başka alemlere dalıpda, seni sevdiğimi;
Unuttun mu beni yoksa? ey vefasızlar vefasızı!

Ben...
Uçurumların eşiğinde sevdamın ağır yüküyle,
Zerre kadar umuda tutunmaya çalışırken düşmemek için!
Parmak uçlarımdaki gamsızlığın aşağı çekerken, beni.
Sen zevkinin doruklarında, halimi görmemezlikten gelip,
Unuttun mu beni yoksa? ey vefasızlar vefasızı!

Ben...
Ölümlerin en şiddetlisine direnirken senle yaşamaya,
Can vermenin acısını her an yaşarken yokluğunla!
Senden her bir hatırada, zorakide olsa soluklanıyorken.
Ab-ı hayatı yabancı kollarda kahpece yaşayıpda,
Unuttun mu beni yoksa? ey vefasızlar vefasızı!

KİTAP İZLERİ

Sessizin Payı

Nurdan Gürbilek

Edebiyatın Vicdanı: Nurdan Gürbilek "Sessizin Payı"nda Adaletin Peşinde Siyasal kutuplaşmaların ve susturulmuş tarihin zeminini çatırdatttığı bir coğrafyada yazar nerede durur? Adalet arayışında edebiyatın sunduğu imkân
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön