Vazgeçmenin Dayanılmaz Ağırlığı

Çok kısa, kısacık... kıza ve keskin bir neşter gibi...

yazı resim

KENDİN OLMAKTAN VAZGEÇTİĞİNDE

Bir süre duralarsın hayatın biryerlerinde, dönüp şöyle bir bakarsın ardına; nereden gelmişim, nereye gitmekteyim. Bu bakışın en korkunç sonucu ardına baktığında kendini görememektir. Oraya kadar gelen kişinin sen olmaması yani. Binlerce maske takınmış, üzerine renk renk kumaşlar yamanmış, değişik el yazılarıyla yazılmış bir sürü etiket yapıştırılmış birini görüyorsan ardında, içindeki yüzünü arıyor ama tanımadığın yüzlercesiyle karşılaşıyorsan otur ve düşün kendin olmaktan ne zaman vazgeçtin . . .

Başa Dön