saatim hep
yalnızlığı sen geçiyor bilesin .
ömrümün elvanlaşan gül tomurcuklarında
paslı yelkovan ve akrep takırtıları .
ben,senesi devrik takvimlerde yaşarken
böylesine buhran zamanları
nerdesin !
yüreğimi örseleyen en masum acı .
burada yağmurlar kanımı yıkıyor artık
bilesin.
ve avuçlarımda hala kızıl büyümekte
voltajı yüksek elektriğin