"Yılın en uzun gecesi mi? Benim için her gece uzun, hele bir de yazılacak bir kitap varsa..." – Virginia Woolf"

Yağmur ve Son...

Yağmur damlaları gibi akıp giden sevdaların anısına...

yazı resim

Yağmur var...
Vuruyor cama ince ince damlalar
Tıpkı yağmur gibi akar gider
Aşk bitince, arzulamalar...
Tükendi ,bitti mi umutlar?
Yoksa bize mi ağladılar,
Yağmur yüklü bulutlar?
Her ne kadar;
Melekler bu aşka duacı da olsalar...

Kalmadı mı gözünde değerim?
Nerede o sevgili;Üzerine titrediğim?
Sitemlerdeyim...
Hep çıkmaz sokak mı benim kaderim?
Değil mi? Tükenip gidince mucizeler;
Geriye bir buruk sevdam kalır,
Sensizliğim,
Sessizliğim,
Kimsesizliğim,
Bir de sonsuz kederim....
Bilirim;
Unutulur gider yeminler
Ve direnmeler
Anlam taşımaz çırpınış ve sitemler!
Sona doğru savaş biter,
Ve aşklar, ayrılıklara birer birer
Sebepsizce yenik düşer...
Böylece; nice sevda masalı sona erer...
*yeryüzünde ölen her aşk için
gökyüzünde bir melek ağlarmış....*

KİTAP İZLERİ

Cumhuriyet'in İlk Yüzyılı

İlber Ortaylı

Cumhuriyet'in Mirası ve Geleceği Üzerine Bir Sohbet Milletlerin kurucu yüzyıllarıyla hesaplaşması, kopuş ve devamlılık arasındaki o hassas dengeyi sorgulaması, tarih yazımının en çetrefilli alanlarından biridir.
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön