"Bana bir kitap verin, bir de kahve; gerisi zaten kendiliğinden saçmalayacak." – Dorothy Parker (kurgusal)"

yazı resim

Beni bu sürgün ilde kim bilir, kimler tanır?
Ayrılık zor kelime: topu topu üç hece,
Üzerime göklerden sağanaklar boşanır.
Ve yıldırımlar düşer rüyalarıma gece.

Ve yağmurlar altında koşuşurken çocuklar,
Ben hayal aynasında anıları yaşarım.
Derken gök gürlemesi hayalimi tutuklar.
Sensiz yaşamak eksik sensiz hayaller yarım…

Umudum bir bardak su, üflense çalkalanır.
Bir sevda dalgalanır üzerinde tacının.
Hangi yürek senin’çin çarpar da parçalanır?
Hangi eller dolanır hayalinde saçının?

Sen ki deryalar içre susuzluğumsun canım.
Yüreğimse dağlara sürgün düşmüş savaşçı.
Damarımda umutla dolanır durur kanım.
Elbet gün gelir biter bir gün bu akkor sancı.

Elemler buğu olup yüreğime sinince,
Geceler arsızlaşır çalar uykularımı.
Yüreğimi ıslatan bu yağmurlar dinince;
Bağlıycak gökkuşağı kırık duygularımı.

Mayıs 2001

KİTAP İZLERİ

Gözyaşı Konağı

Şebnem İşigüzel

Osmanlı Sürgününde Modern Bir Kadının Sesi Şebnem İşigüzel, Gözyaşı Konağı’nda, 19. yüzyıl Osmanlısının boğucu atmosferini, ataerkil bir ailenin baskısıyla Büyükada'ya sürgün edilen genç bir kadının
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön