Ya hüzünlü mahsun bakışlar,
Ya da beyaz sayfada gözyaşı.
Ağladığım o gece yarısı,
Günlerden salı,
Tam sabaha karşı.
'Yeter' dedi yalnızlık.
Ya meçhul ol,
Ya da beter.
Ya meçhul olup uçacak,
Ya da beter olup bitecektim.
Bu durumda bile;
Ya yalnızlığı ve yine yalnızlığı seçecektim.
Bana tükenmek kalmıştı bu hayatta.
Herkes mutluluğu yakalamıştı
Bir su damlasında,
Yahut bir otobüs durağında.
Bense sokak lambasının altında,
Yalnızlığa vuruyorum kadehleri.
Bazen bedenimi taktir ediyor,
Bazense ruhumu tekdir ediyorum.
Çünkü; bedenim ne kadar metanetliyse,
Ruhum o kadar hassas.
Ne bedenim ruhuma,
Ne de ruhum bedenime,
Nüfuz edemez oldu.
Bir muhakemedir kuruldu.
Yruhum kazanacak,
Ya da bedenim
Ama ne olursa olsun
Ben yalnızım yalnızım.
