Gelelim sana…
Sen gelirken
Neler çektim yüreklerden.
Bilir misin?
Başlayalım o zaman:
“A” de ve sakın ağlama;
Gerçi yeminim vardı
Hipokrat’a.
Tek ayak havada,
Parmaklarıma tango havası çalınmış.
O zamanlar gelmezlerdi aklıma
“A” diyenler...
Dükkânda sineklere
Narkoz yaptığım vakitler yani,
Ya da çocuklar daha zillere basıp kaçarken,
O zamanlar;
“EX” teşhisiyle portmantoya asılıydım ben. Üstüme yeşil atkılar atarlardı,
Ve ben, yeşili asla sevmem!
Gerçi;
Sonbahar atkılara
Bir de yeşile dair
Anneme sözler vermişim.
İkisi de dolanmış gözlerime,
Yo… Zannetme ki gözlerimde yeşil var hâlâ…
Ve annem hâlâ yaşıyor…
Sadece portmanto’da ama.
Ama sözleri cebimde;
Unutmadım hâlâ.
Ne zilleri,
ne de çocuk kalmış sinekleri.
Bulduk işte çürüğü…
Şimdi ne sonbahar kalacak,
Ne de yeşilin yaş taneleri.
Korkma!
Elim hafiftir;
Yarın 21 Aralık ne olsa;
Sıkma kendini!
Müzikte bitti!
Zaten;
Sadece Hipokrat çekeceğiz
Yüreğimizden -
Sonbaharlara…
...
Bitti!
…Tükürebilirsiniz.
Sıradaki...