Kurduğum düşler de ellerim yok,
Sen tutmuştun onları.
Ruhumda kalan son ışık söndü,
Sen yakmıştın onları.
Kalmadı senden bir nefes bile,
Bana hayat veren.
Yalnızım kendimle yine,
Mutluyum böyle ben.
Aynada gördüğüm yüz benim.
Sildim her zerremden.
Kalmadı hiçbir şeyin,
Bildiğim tüm sözlerden.
Gülüşün yok artık,
Gördüğüm yüzlerde.
Gidişin ruhuma aydınlık,
Güneş var şimdi göklerde…
KİTAP İZLERİ
Yırtıcı Kuşlar Zamanı
Ahmet Ümit
Ahmet Ümit'in Yeni Romanında Hafıza Bir Suç Mahalli Ahmet Ümit, sevilen karakteri Başkomser Nevzat'ı bu kez en karanlık dehlizlere, kendi zihninin tekinsiz koridorlarına sürüklüyor. Polisiye
İncelemeyi Oku
