yağmurun köklerini henüz suladığı
yaprakları ıslak selvinin eğri bir dalına
asıyorum gözlerimi
bulutların ardınca seğiren göçmen kuşların
çığlıklarıyla gönderiyorum sesimi
beni artık bende arama
yüreğimi bir mendil gibi bırakıyorum rüzgara
beni artık bende arama
şimdi burada ben
belki de sadece bir adım uzağım ölümden
şimdi burada ben
karlı dağlarda çığ gibi koparken senden
yüreğimi asıyorum ömrümün duvarına
kör bir mavzer gibi
aşkı artık bende arama
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
