İstersen git, ama zorunda değilsin. İçin gidiyor sen kalıyorsun. Sen kalıyorsun için gidiyor. İyi, peki; seni yormuyor mu bu? Garip gelmiyor mu sana! Nedir o kendine koyduğun hedefler, idealler!? Yük gelmiyor mu sana? Geleceğini yaşamak istemiyor musun? H
“Gündelik” olanın dışındaydı o yer-zaman. Masal gibi. Sürekli bir oyun oynama duygusu. Neye dokunsan, neye baksan ışıldıyor. Yaaa bu beden, gerçek bir ritim aletiydi. Yaptıkça yapası geliyordu insanın. Saatler geçiyor oynamaya yani çalmaya doy
En çok aklımda kalmış olan şey okuldan gelir gelmez oturup flüt çalmam. Bir törendi, tümüyle bana ait. (..) Bir de başkalarına çalma faslı vardı. (..) Zamanla başkalarına dinletme, gösterme isteği ağır bastı. Kendimle zamanı’nda başkaları için hazır
Anlatmak, olabilecek bütün yollarla, araçlarla anlatmak çekiyor beni. "Bütün" yolları deniyor muyum? Yoo! Yalnızca artık alışmış olduğum ve biraz da kapıkomşum yollar.
Müzikle uğraşıyorum. Belki yaşıyorum demek daha doğru.. Müzikle yaşadıkça, kıyısında kalmış hissettiğim olmuyor da değil.
TUGAY BAŞAR
1960 yılında doğdu. Galatasaray Lisesi’ni bitirdi. M.S.Ü.D.K. Etnomüzikoloji Bölümü’nde lisans ve yüksek lisans yaptı. Ayışığı Atölyeleri’nde kurduğu atölyesinde müzik çalışmalarını sürdürüyor. Çocuklarla ve yetişkinlerle KeKeÇa (Kendin Kendini Çal/beden perküsyonu), Müzik ve Hareket eğitim ve kişisel gelişim alanlarında çeşitli atölyeler, performanslar düzenliyor. Orff Schulwerk Eğitim ve Danışmanlık Merkezi’nde eğitim veriyor ve Pusula Danışmanlık'ta BENritim adlı programı uyguluyor. Ezginin Günlüğü, Rönesans, Bezmara, Uçan Halı gibi topluluklarda çalıştı, 2003 yılı sonunda beden perküsyonu topluluğu olarak KeKeÇa Ensemble’i kurdu.
İstanbul
Yazı yazarak da anlatmak zorunda kaldım.
...
...
