Osmanlının Fethettiği topraklarda adalet ve hoşgörüyle halka yaklaşması, Gerçek adalet olan Şeriat ile hükmetmesi, karanlıklar içinde yollarını kaybetmiş olan insanları saadete kavuşturuyor, asrı saadetin yaşandığı yıllara benzer kardeşlik ve barış içerisinde mesut yaşamalarının yolunu açıyordu.Osmanlı İnançlara karşı özgürlük tanıyor; dil, din ırk, sınıf gözetmeksiniz adaleti taşıyordu yıllarca zulum ve baskı altında ki mazlum halklara. Osmanlının Sancağının dalgalandığı her yerde eşitlik ve adalet vardı . Bu durum Diğer Ülkelerin halklarının kendi idarecilerini sorgulamaya başlamasına ve islam dinin konuşulup tartışılmasına sebep olmuş, İslam dinin hakikatlerinin anlatılması ve yaşanılması Bu din üzerine kurgulanan batılın perdesini yırtıp atmış İslam dinine karşı susamış gönülleri suya kanarcasına aşk deryasına İslam davasına çekmiş fethedilen yerlerde islama göçlerin başlamasına sebep olmuştu. Zalimler daha zalim mazlumlar daha mazlum olmuş Osmanlının Adaleti, hoşgörüsü İslam dinin Doğruluğu Hakikatleri ortaya çıktıkça; Zalimler de çareyi kendi çıkarları için bbirleşmekte bulmuşlardı Bunun içinde Kilisyei kullanmışlar, kilisede yalan ve iftiralarla kendi insanlarını. Lakin Hak Bir di Gerçekler de ortada Osmanlı Dünyaya nam salmış Batıla karşı Tek vucut olmuştu. Bu zamanlarda yaşananlar Halkların gönüllerinde Osmanlının Adalet ve hoş görüsünü yerleştirmişti , İslamın sancaktarı Yüce Kuranın aşıkları olan bir Salatanattı osmanlı. Bu Osmanlı ecdadımızın Milyonlarca kahramından sadece Yedi Adamın öyküsünü anlatır
Hava aydınlanmış güneş yüzünü göstermişti. lakin ara sıara bulutların arkasına gizleniyor sonra tekrar yüzünü gösteriyordu. Sabahın ilk saatleriydi Peter önde yedi Osmanlı da hemen beraberlerinde girdiler kilisye. Peter ben peder yohannayı hemen getireyim diyerek acele adımlarla kilisenin içine daldı. Yedi Osmanlı sabah namazlarını eda etmişlerdi. zaten güneş de doğmuş kerahet vakti girmişti. meraklı gözlerle kilisede ki suret ve heykelleri seyre daldılar. Hey gidi Mimar sinan nerde sen nerde bunlar dedi içlerinden birisi, öyle dediler hep birlikte. Çünkü İslamiyet heykeli, heykeltrası yasaklar; suretleri de sadace yaratcının yaratıkllarını tefekür için yapılan doğa ve manzara resimleri hariç, tabii bunlar fıkıh meseleridir. öyledir ağam dediler yine hep birlikte. peter gideli bir kaç dakika olmuştu; nerede kaldı bu çocuk diye seslendi içlerinden biririsi! hele bekleyin dedi Osman ağa şimdi gelir biraz daha bekler duruma göre hareket ederiz. Peter peder yuhannoyu bulmuştu. durumu aynı heyacanla anltırken sık sık çabuk peder diye ikaz ediyordu. biraz sonra peder ve peter vaazın yapıldığı salona girdiklerinde; peder içine bir korku hissetmişti Bu adamların ihtişamından. gözlerini kaldırıp baktı sonra yine aynı korku düştü içine; bu yüzden peder yuhonna alçak gönüllü ve dikkatlice konuşmaya ,gözlerini de yerde tutmaya karar verdi. Yedi osmanlıya doğru ilerlerken çok yakın da durmak istemiyordu hani, o yüzden adımlarını ağardan aldı ve mesafesini korudu, yalnız kendine güveni tam bir ses edasıyla konuştu. Hoş geldiniz osmanlılar ne istiyorsunuz? konuşurken gözleri hep yerdeydi o yüzden onları tam olarak süzemiyordu. Osman ağa, senin bir kardeşin varmış dedi. fakat sözlerini bitirmeden; peder gözlerini yerden kaldırdı. evet vardı lucas lakin bir sefer sırasında korsanlarca seyahaet ettiği gemisi yağmalandı sonrada ondan bi haber alamadım. Biraz durdu üzgün bir ses tonu ve ümitsizlikle artık öldü gözüyle bakıyorum ümitim kalmadı İki sene olmuştu haber almayalı kardeşinden pederin. Abi! dedi bir ses! bu kardeşi lucasın sesiydi. öne çıktı içlerinden bir osmanlı bu lucas! Şaşırdı tepki veremedi bir sevinç ve heyacan kaplasada içini belli etmedi, sarılmak istedi kardeşine, lakin yapamadı yerde olan bakışlarını kaldırdı cesaretle, baştan aşşağıya süzdü inanamadı. kardeşi bir osmanlı gibiydi şaşkındı bir an sessiz kaldı kelimler düğümlendi boğazında kekeleyerk lu lucas bu senmisin dedi. hayır! bir an hayalkırıklığı Abi ben mehmetim artık ve de müminin. bir osmanlı askeriyim dedi sarıldı abisine. peder hüzün ve sevinç arasında bocalıyordu. harketsiz kaldı zira karar veremedi ne yapacağına abi dedi başından gelen geçeni birçırpıda anlattı Mehmet(Lucas) olanları. alın yazısında esir olmak, köle olarak satılmak varmış, hürriyetine kavuşmuş sonrasında; osmanlının sancağının dalgalandığı bir vilayete varmış orada insanların yüzlerinde sanki bir mutlululk gözlerinde başka birşeyler varmış bu Belde de yaşayan din dil ırk farketmeksizin herkes için aynıymış. Bir süre kalmaya karar vermiş sonrası Elhamdülillah islamı kabul etmiş osmanlı ordusuna, Allah yoluna adamış ömrünü. ya işte böyle abicim dedi Heyecanlşa ve bir çırpıda anlattı herşeyi. şimdi misafiriniz abi dedi Osman ağam sağolsun kırmadı beni seni görmek için bunca yol tepdi. arkadaşlarımla beraber tanısan hepsi eşi bulunmaz insanlardır dedi. annem babam nasılllar abi dedi Mehmet! pederi bildiğin gibi ama daha yaşlılar buaralar da hep aynı bıraktığın gibi luacs dedi. mehmet(lucas) dedi lucas değil tekrar abisine kardeşine ses vermedi peder yuhanna. seni görmek güzel abi şimdi annemle babamıda görmeye gitmek istiyorum onlarıda yanımda götürmek istiyorum dedi Mehmet . Onlar burada mutlular buna gerek yok dedi peder yuhanna. bu sefer sessiz kalan kardeşi mehmettti(lucas) Onlar bu konuşmaları yaparken Osman ağa ve yanındakilerde küçük peter la sohbet ediyorlardı aralarında bir kaç dakika sonra geldikleri gibi yanlarında peterla çıktılar kiliseden. Güneş osmanlıları görünce saklandığı bulutların ardından tekra selamladı onları tebesümle. Peter e evine gitmesini söyleyip bir kaç altın verdi Osman ağa sonra Mehmetin(Lucas) Anne ve Babasını görmeye doğup büyüdüğü evine doğru yola koyuldular. Güneş etrafındaki bulutları dağıtmış gökyüzüne hakim olmuştu pırıl pırıl bir gündü bu gün.