Gece olmuþ
yýldýzsýz
kapkaranlýk bir gece


sadece belli belirsiz bir ay
gökyüzünde

elimde sigara
içime çekiyorum,
her nefeste
yýldýz doluyor içime.

karanlýk gök
yavaþ yavaþ
ýþýldamaya baþlýyor

bir deniz feneri görüyorum
burasý neresi?

kravatý koltuða atýlmýþ
takým elbiseli adama bakýyorm
dikiz aynasýndan.

terkedilmiþ bir köpek kadar yalnýz
ama çaktýrmýyor.

bir ben anlýyorum
gözbebeklerindeki
derin yalnýzlýðý.

gündüzleri çevresine hýrlayan
vahþi köpek
geceleri
bir nefes sigara ile
uysallaþýyor.

kontaðý kapat
in aþaðýya
denize yürü diyor
uzaktaki fener.

emir telakki edip
uysal bir köpek misali
iniyorum.

iniyorum tüm hýrslarýmdan,
tüm kýskançlýklarýmdan.

yürüyorum
aðýr aðýr.

Geceleri acelem yok
tüm telaþýmý gündüze
ve istanbul'a býrakmýþým.

sahil bomboþ
bu saatte,
bu mevsimde.

sahil de yapayalnýz...

ona doðru attýðým her adýmla
ikimiz de yalnýzlýðýmýzdan sýyrýlýyoruz.

hava soðuk
ama beni üþütmüyor
atýyorum laci ceketi.

tüy gibi hafifim artýk.

bir berduþ kapýyor ceketi,
aldýrmýyorum.

bana yaklaþýyor
sigaran var mý ahbap? diyor

evet diyorum
hiçbir þeyim olmasa da
sigaram hep olur
sol gömlek cebimden
çýkarýyorum
hayatýmda olmadýðým kadar
bonkör bir tavýrla paketi uzatýyorum
yabancý içinden iki tane alýp
eyvallah diyor
ve
bana
içmekte olduðu þarap þiþesini uzatýyorum
'çekinme iç evladým' diyor.

ben de ona 'eyvallah' diyorum
oturuyoruz,
tüm makbul insanlarýn yalnýz býraktýðý sahile.

'sen de benim gibi dertlisin' diyor adam
ama çok gençsin,
anlat bakalým:

'dünyayý kurtarmak için çýkktýðýn yolda kendini mi kaybettin?'

'yok' diyorum

'vefasýz bir kadýn mý oldu katilin?'

'yok' diyorum

'o zaman' diyor
'anladým en zor
ve en kolay
dert seninki'

merakla 'nedir' diyorum?

'Kendinden umudu kesmiþsin.'

Ýçime çektiðim duman ciðerimi daðlýyor,
muhtemel sigaranýn dumanýndan gözüm yaþarýyor,

boþ bulunup;
'nasýl,
nerden bildin?' diyorum.

Aðzýmdan fýrlayan itirafa bin piþman
sesim istemsiz titriyor.

'Gözlerime bak 'diyor,
'dikkatlice
en derine bak
ne göreceksin?'


ucuz þarap
tütün
ve
deniz kokan elleriyle
baþýmý kavrýyor
gözlerimi gözlerine odaklýyor.

etraf deðiþiyor birden
gecenin karanlýðýndaki florya sahili
çocukluðumun güneþli akdenizine dönüþüyor.

yabancýnýn gözlerinde
uzun zamandýr
varlýðýný unuttuðum
o mutlu çocuðu görüyorum.

çocuk deniz kýyýsýnda dalgalarla yarýþ halinde
yüzüyor yunuslar gibi,
üstünden uçan martýya bakýp;
'ben de bir gün senin gibi uçucam' diyor
'uzaktaki tekneye gözlerini dikip
balýkçýya sesleniyor
'ben de
büyüyünce okyanuslara açýlýcam'
'babamýn doðum günümde aldýðý
o çok sevdiðim kitaptaki gibi
korkusuz kaptan olucam' diyor

þaþýrýyorum.
birden üþümeye baþlýyorum.
tüylerim diken diken oluyor,
dengem bozuluyor,
tam düþmek üzereyken
son bir sahne görüyorum
o göz bebeklerinde:

mutlu deniz çocuðu
kumlarýn üstünde bir deniz yýldýzý buluyor
heyecanla
elindeki hazineye bakýyor

güneþe tuttuðu
ýþýldayan
deniz yýldýzýný
sevgiyle okþayýp
sessizce ona bir þeyler fýsýldýyor.

hiç mecalim kalmamasýna raðmen
son bir gayret
gözlerimi,
kulaklarýmý
o çocuða yaklaþtýrýyorum
ve duyuyorum
sihirli cümleyi:

sen benim þans meleðim olacaksýn
seni hep yanýmda taþýyacaðým
ne zaman yardýmýna ihtiyacým olursa
alaaddin cini gibi
senden yardým isteyeceðim diyor...

acýyla gülümsüyor ve düþüyorum...


düþerken önümden
annem geçiyor
sonra çocukluk arkadaþým
sonra kadýnlar
esmer, sarýþýn, güzel, çirkin, isterik,þehvetli,kaprisli
sonra koca koca adamlar
okul müdürleri
patronlar
sahtekar iþ arkadaþlarý
þehirler
kalabalýk
yalnýz
karanlýk
metropoller...

ve en sonunda

fýrtýnalý denizin ortasýndan
büyülü ýþýltýsýyla
gözlerimi kamaþtýrýyor,
pupa yelken bana doðru gelen bir gemi.

güvertesinde uzun yollarýn kaptaný,
dürbünü
megafon olmuþ
baðýrýyor
artý sonsuz...

...
...

yýllar geçti bu anýnýn üstünden
þimdi ben
bir sahil kasabasýnda
uzanmýþým kumlara,
üstümde parýldayan yýldýzlar
boynumda muskam
deniz yýldýzým,
koynumda baþýmýn tacý
aysel,
dolunayda içiyorum,
aþkýn kan kýrmýzý þarabýný
hayatýn sonsuz coþkusunu
yeniden doðuþum þerefine.