bu sabah yanımda uyanmadın
tuttuğum dilek yine yırtıldı
çok hızlı dönüyor dünya

buradan taa şuraya bir doğru çizdim
üzerine kurusun diye yalanlar dizdim
korkmak mı Allah Korusun
ölüm de var dedim

dedim ya fena dönüyor dünya
tuttuğu dileklere bile tutunamıyor insan
yatağımda bir yorgan boşluğu kadar kollarım
yastığımda seni düşündüğüm anlar var
ağlar mıyım bilmem çok zaman olmuş
yine de gece çalsan kapıyı rüyama gelsen
uyanıp anlamına baksam kitaplardan
yani umut beslesem yeni bir dilek için
yırtacak bişey kalmadı elimde
bu sabah yanımda uyan diye

bu sabah yanımda uyanmadın
en çok ellerini özlemişim
kaynardı avuçlarımda gezindikçe
parmaklarınla daireler çizerdin ya
işte dünya o kadar
o kadar küçük o kadar hızlı biçimde

bu sabah yanımda uyanmadın
beni biriktirdiğin deftere
yanındaydım yazmadın