Ne zaman
bir ah işitsem
Umudun
hülyasında ki
gamımla yetinsem
İçimi
titreten ah u zarı
bir ömür saklayıp onunla demlensem
Gözyaşlarımı
kelamın firkatiyle hasredip
Ruhumu biraz olsun teskin etsem
Aşkın
vidanında dirilsem
Ölmeyi edep bilsem
Sinemde
günyüzüne
hasret bir ar var
Lahzanın
sabrına kanar,
umudun salasında yanar
Kalbimi
daplayan har,
sukut ettiren her ibretli nazar
Hayretim
sanadır ey yar,
hasret içimi yakar
Sevdanın
aşk kitabı
ruhuma ibret sunar
Sessizliğin
kalbimde ki acı yar
Yadım arımla gözyaşına kanar
Her
şevkin
bir nihayeti var
Hüzün
salkımları
neden en yakımdadır yar
Hicran
ruhumda ne arar,
yoksa izanımı mı sorgular
Yalnızlık
yüreğime yağan bir kar,
ne vakit umutlansam acı var
Nerdesin,
hangi sahranın
vadinde saklısın ey ar
Duyulmaz
oldu sesim,
fersizleşti nefesim
Sefillik
sökün etti
halime kim korkar
İbret adına hakikat var
Gönül
şirazesi aşka
ram olmak için bakar
Aşk,
hak ve hakikat
adına ne müthiş bir ihsir sunar
Vadedilen neyse
nasibin iyasında başlar
Emek ve niyet ihlasla meşk yaşar
Ah uzar
emel için hali yakar
Her keder aşk değil yar
Elem umuttan korkar
Suskun
gönüler niye umutla yaşar
Ruhun ve kalbin sahibi
kimdir ey yar, sabır içinde yanar
Kanaat
acziyet değildir,
tasattuk etmek ecir için ar
Her vaktin
bir sırrı var,
eşik içinde ibretli nazar
Farkı fark ettiren kimdir ey yar
Akıl ve
izan ne yazar
Nasip yoksa şayet ar var
Vicdan,
ruhun halinden rükündür
Edebin halinde
en müteber olan en naif hazinendir
Mizanı içinde
saklayan aşk vecdindir
Sevdanın alinde vuslat-ı kerimdir
Rabbin için
kul olmak nasiptir
Hidayet kimin kadrindedir
İnsan
acziyetiyle birdir
Tekebbür nefsindir
Aşk, halin demidir
Hak içindir
Mustafa CİLASUN
