Ne zaman
bir ah işitsem

Umudun
hülyasında ki
gamımla yetinsem

İçimi
titreten ah u zarı
bir ömür saklayıp onunla demlensem

Gözyaşlarımı
kelamın firkatiyle hasredip
Ruhumu biraz olsun teskin etsem

Aşkın
vidanında dirilsem
Ölmeyi edep bilsem

Sinemde
günyüzüne
hasret bir ar var


Lahzanın
sabrına kanar,
umudun salasında yanar

Kalbimi
daplayan har,
sukut ettiren her ibretli nazar


Hayretim
sanadır ey yar,
hasret içimi yakar

Sevdanın
aşk kitabı
ruhuma ibret sunar


Sessizliğin
kalbimde ki acı yar
Yadım arımla gözyaşına kanar

Her
şevkin
bir nihayeti var


Hüzün
salkımları
neden en yakımdadır yar

Hicran
ruhumda ne arar,
yoksa izanımı mı sorgular

Yalnızlık
yüreğime yağan bir kar,
ne vakit umutlansam acı var

Nerdesin,
hangi sahranın
vadinde saklısın ey ar

Duyulmaz
oldu sesim,
fersizleşti nefesim

Sefillik
sökün etti
halime kim korkar
İbret adına hakikat var

Gönül
şirazesi aşka
ram olmak için bakar

Aşk,
hak ve hakikat
adına ne müthiş bir ihsir sunar

Vadedilen neyse
nasibin iyasında başlar
Emek ve niyet ihlasla meşk yaşar

Ah uzar
emel için hali yakar
Her keder aşk değil yar
Elem umuttan korkar

Suskun
gönüler niye umutla yaşar
Ruhun ve kalbin sahibi
kimdir ey yar, sabır içinde yanar

Kanaat
acziyet değildir,
tasattuk etmek ecir için ar

Her vaktin
bir sırrı var,
eşik içinde ibretli nazar
Farkı fark ettiren kimdir ey yar

Akıl ve
izan ne yazar
Nasip yoksa şayet ar var

Vicdan,
ruhun halinden rükündür
Edebin halinde
en müteber olan en naif hazinendir

Mizanı içinde
saklayan aşk vecdindir
Sevdanın alinde vuslat-ı kerimdir

Rabbin için
kul olmak nasiptir
Hidayet kimin kadrindedir

İnsan
acziyetiyle birdir
Tekebbür nefsindir
Aşk, halin demidir
Hak içindir


Mustafa CİLASUN