Ne zaman
fanilik adýna bakýnsam
Her aynaya nazar edenin
kalbinde ki umutla barýþsam


Süretin
her halinde hiç oyalanmasam,
intizarýn figanýyla yol alana hayýflansam


Lahzanýn
müddetinde ki nasibi,
emek ve niyete hasredip,
malayanilikten kurtulsam


Ýki dünya var,
biri süret birinde ebediyet þiar


Ateþ
sadece narda mý var,
nurun ruhuma akseden
tefekkürü nasýl melalimi yakar


Kesilen aðaç,
budanan dal, kuruyan yaprak
hangi iradenin vecdinde ki sadakati arar


Toprak
neden apak, her lekeyi
durulayan bir sýðýnak, mizan
için derlenmiþ ne ülfetli sanat


Ne zaman
inzal edileni düþünsem


Miracýn
her lahzasýný anlamak için
kendimden bir müddet geçsem


La þerike diyen nefeslerin
nefislerin tebarüz eden zafiyetlerini
hangi lisanla haniflik adýna anlatsam


Nefesin müddetinde
bekleyen belalarýn hengamesinde
muvazenemi kaybetmeden secdeye kapansam


Neden tilafet
ettiðim kitabýn dilini öðrenmedim


Yýllara sari
geçirdiðim vakitleri
nasýl örtbas ederdim,
mahcubiyetimi kimden gizlerdim


Kime kulluk
yaptýðýmý neden ihmal ettim


Nefsime
boyun eðdim, hürriyetimi koþulsuz
ona teslim eden zavallý bir esirdim


Huþu
içinde nazar eden
her gözden adeta güneþ doðar,


Umudun þahikasýnda
zikreden kimdir ey yar, hala
sefilliðin koylarýnda oyalandým


Ne vakit
yitirdim bakir olan duygularýmý


Ruhumdan
nükseden vecdini, kalbime
ilga edilen vicdani hakikatimi


Kimler
bu hale gelmeme sebepti,


Talan edilen
bin hüzün içinde ki
yürekler sahipsiz miydi


Baht
neyi beklerdi,
irade fikirsiz izana
nasýl yön vermeliydi


Akýl sanki
boþluk içinde ki zafiyeti
bekleyen nefsin emrindeydi


Nereye baksam,
arifin çilesinde yuðrulsam


Ruhumun
yeniden diriliþi için


Kalbi inþirah
için el açýp yakarsam,
hayýflanmayý býraksam


Geriye
ne kalmýþsa hayýr telakkisiyle
ibret nezaretinde kitaplaþtýrsam
ve bir ömür okusam


Uyumak
adýna ne varsa
ondan kurtulmak için
aþkýn firkatiyle irademden
vazgeçip Rabbime kul olmak için
huþu içinde aðlasam


Mustafa CÝLASUN