..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Egoistlerin en güzel yanı başkaları hakkında konuşmuyor olmaları. -Lucille S. Harper
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Öykü > Anı > Fuat Türker




23 Temmuz 2012
Artık Oruç Tutuyorum (Çocuklar İçin Ama Büyükler de Okuyabilir :)  
Fuat Türker
Tam o sırada içeriden sesler geldi. Mutfak kapısında küçük kardeşim belirdi birden. Üzerinde pijaması, karmakarışık saçları, uykulu uykulu bize bakıyor ve çok komik görünüyordu.


:BDDH:
Geçtiğimiz yıl, küçükken tuttuğum ilk oruç hakkında yazmış, duygularımı sizinle paylaşmıştım. Ama o yıl sadece on gün oruç tutmuştum. Bir sonraki Ramazan her gün oruç tuttum, tıpkı büyükler gibi. Ramazan’ın tadına da o yıl vardım. Öyle zevkliydi ki, neler yaşandı evimizde o otuz gün bilseniz.

O yıl, dedem ve anneannem de Ankara’dan gelip Ramazan’ı bizimle geçireceklerdi. Hem de Ramazan bayramına kadar bizde kalmak üzere. Çok sevinmiştim, anneannemi de dedemi de çok çok severim çünkü.

Ramazan’a iki gün vardı. O gün hem dedemler gelecekti, hem de eve Ramazan için erzak alınacaktı. Cumartesi günüydü ve biz ailece yakınımızdaki küçük marketin yolunu tuttuk. Markette işimiz bittikten sonra manava uğradık. Ellerimizde poşetler eve döndük. Aldıklarımızı yerleştirdik. Annem hemen mutfağa girdi, akşam yemeği için hazırlıklara başladı.

Babam otogardan aldığı dedem ve anneannemle eve geldi akşam. Çok özlemiştim onları, sarıldık, kardeşime ve bana getirdikleri hediyeleri verdiler. Anneannem çok güzel birer süveter örmüştü bize, dedem de bembeyaz spor ayakkabılar almıştı. İkisine de çok teşekkür ettik. Ardından annemle birlikte hazırladığımız masaya, akşam yemeği için oturduk. Ramazan henüz başlamamıştı ama iftar sofrası gibiydi masamız çok şükür. Neşeyle yemeklerimizi yedik, ardından sohbet ettik. O iki gün çok güzel geçti...

... Ve işte bu gece sahura kalkıyoruz. Annem bu yüzden biraz daha erken yatmamı istedi. Çok güzel uyumuşum ki sahurda davulun sesiyle uyandım. Davulcu tam da bizim apartmanın önünde durmuş, hem davulunu çalıyor, hem de mâni söylüyordu:

İnananlar oruç tutar
Gönüller hep bir atar
Sevinir hep müminler
Allah diyenler artar.

Pencereden davulcuyu biraz izledikten sonra banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkadım. Evde herkes uyuyor muydu ne? O sırada mutfaktan bir ses duydum. Baktım, ohoo annem masayı hazırlamış bile. Mis gibi börek kokusu mutfağı sarmış, çay demlenmiş. Sarılıp öptüm annemi, yardım edebileceğim birşey olup olmadığını sordum. Vardı evet; masadaki bardaklara su doldurdum. Ardından gidip babamı, anneannemi ve dedemi uyandırdım.

Kalkıp el yüz yıkadıktan sonra, üçü de birazdan uykulu gözlerle gelip masaya oturdu. Dedem dua etti ve "Bismillahirrahmanirrahim" diyerek yemeğe başladık. Tam o sırada içeriden sesler geldi. Mutfak kapısında küçük kardeşim belirdi birden. Üzerinde pijaması, karmakarışık saçları, uykulu uykulu bize bakıyor ve çok komik görünüyordu.

"Ama ben, sahura beni de kaldırın, oruç tutacağım demiştim" dedi ağlamaklı bir sesle. Hepimiz gülüştük. Annem, "elini yüzünü yıka gel yavrum, biz de yemeğe yeni başladık" dedi. O uykulu çocuk anında banyoya koştu. Geldiğinde hem uykusu dağılmıştı hem de çok neşeliydi. Ertesi gün, benim ilk orucum gibi kardeşim de yarım gün oruç tuttu ve öğleyin iftar yaptı. Hem de hiç şikâyet etmeden tuttu orucunu.

İftar zamanı... Annem ve anneannem nefis yemekler yapmışlardı. Birlikte masayı hazırladık. Kardeşim ve ben elimizde sıcak pide top atılmasını bekliyorduk. Ve sonunda "gümm" diye patlayan topun sesini duyduk, ardından ezanı. Hepimiz birbirimize "Allah kabul etsin" dedik ve besmeleyle yemeğe başladık.

Anneannem, "iyi ki Ramazan’da buraya gelmişiz ne güzel, çocuklarla birlikte sahurun da iftarın da tadı bir başka" diyordu. Dedem, "tadı bu kadarla mı kalacak sanıyorsun, bu akşam teravih namazına torunlarımı da götüreceğim" demez mi? Kardeşim de ben de hiç teravih namazına gitmemiştik. "Ama biz teravih namazı nasıl kılınır bilmiyoruz" deyince dedem, "ben öğreteceğim oğlum meraklanmayın siz" dedi.

Camiye gittiğimizde dedem, babam, kardeşim ve ben arka sıralarda bir yerde yanyana saf tuttuk. Namazda yanyana sıralanmaya saf tutmak deniyormuş, o gece öğrendim. Çok uzun bir namazdı ama hiç sıkılmadan kıldık. Namazdan sonra mahalleden birkaç arkadaşımızın orada olduğunu gördük, birlikte caminin geniş bahçesinde biraz oyun oynadık.

Ramazan özellikle de o yıl öyle güzel geçti ki. İftarı, sahuru, teravih namazı, hatta davulcusu ile Ramazan’ı benim gibi herkes özlemle hatırlar. Hele gün boyu süren açlık... O açlığa sabretmek bile büyük ya da çocuk, inanan her insana zevk verir. Babamın, tuttuğum oruç ve kıldığım namazlar için, eve gelirken yol üzerindeki bakkaldan aldığı çikolatayla her iftar sonrası beni ödüllendirmesini de unutmayayım tabi ki.

Ramazan, her çocuk için çok güzel anılarla doludur, havası ve tadı unutulmaz. Dedem, "ahh, nerede o eski Ramazanlar" derdi arada. Sonra aynı sözleri babamdan işittim. Şimdi de ben diyorum: "Ahh, nerede o eski Ramazanlar!"


Fuat Türker



Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın anı kümesinde bulunan diğer yazıları...
Köy Anılarım (!)
Daldaki Armut (Çocuklar, Gençler ve de Çocuk ve Genç Kalanlar İçin :)

Yazarın öykü ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Bir Otobüs Yolculuğu
Boyun Eğen Kutlu Kadın

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
İnkârcılar İnananların Sapmasını İsterler [Deneme]
Son Perde [Deneme]
Dinin Çıkarlarını Gözetmek [Deneme]
İnsan Neden Kıskanır? [Deneme]
Konuşma Kişiliği Yansıtır [Deneme]
Anne Babaya İtaat Nasıl Olmalı? [Deneme]
Çocuklar Gibi... [Deneme]
Gerçek Sevgili [Deneme]
Ne Kadar Aciziz!.. [Deneme]
Korkma Ebedi Varsın [Deneme]


Fuat Türker kimdir?

6 yıldır insani ve imani konularda makaleler ve çocuk yazıları yazıyorum. Yaklaşık 5 yıldır Haber Vaktim, Cemaat. com, Sayha Dergi, Edebistan, Turuncu Dergi, Körpe Kalemler, Edebiyat Defteri gibi dergi, portal ve haber sitelerinde yazılarım yayınlanıyor. Yazılarımı ve inandıklarımı paylaşmak için İz Edebiyat'dayım. Ayrıca Risale Çocuk, Kalem. biz ve Beyan/İstikamet Dergisi'nde çocuk yazıları yazıyorum.

Etkilendiği Yazarlar:
-


yazardan son gelenler

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Fuat Türker, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.