Senden sonra hiç acım olmadı Ne deliliğim kaldı sevdadan yana ne de aşka inancım bir damla Oysa ben seni severken hiç acı çekmemiştim Ne olduysa, sen beni sevince oldu Bir zaman varlığını arzulayan gönlüm Yeri geldi yokluğunu aradı durdu Yazık, sevilme süreni kendin kısalttın Artık dönmesen de olur Hem sen, yokken daha güzeldin Hem sen, varlığında tanıdığım sen değildin Yine sevilirdin bu kadar İnan dönüşüne bağlı değildi sevdamın ağırlığı
Yokluğuna ve imkansızlığına direnmek, Herşeyden daha anlamlıydı
Eğer dönmeseydin, ne yapar ne eder gözlerini tedarik ederdim biryerlerden Elini en karanlıklarda bulup tutardım
En azından oyuncağıyla oynayan çocuk gibi kırmadan, kırılmadan
Kendi kendime severdim seni, Artık dönmesende olur, Herşeyin ikincisi yenilgidir, Her dönüş ispatıdır biraz da kaybetmişliğin
Maluptur ileriye bakamayan Bakamaz ki bir türlü pişmanlığından
Onu tutar geride bıraktığı her neyse Daha da bağlanır ardında kalana Terkedilen çabuk büyür, hüzün kalana düşsede
Pişmanlık hep gidenin payına Ayrılık zor zanaat, kimse yüzde yüz gülemez Kimse yüzde yüz gidemez Giden dönüyorsa, sevdiğinden değil kaybettiğindendir Ve aradığını bulamadığından Dönene kapıyı açmayın Sevseydi o, gitmezdi hiç bir zaman İşte bu yüzden dönene kapılarınızı birdaha asla açmayın Ve sen Gelme O kapı hiç açılmayacak sana Eski rüzgarların sözü geçmez terkettikleri dağlara
Geceye yeni şiirler gerek, gemiye yeni fırtına Her eylüle başka yağmur Kalana taze baharlar lazım Ve gidene biraz yürek Kaçanlar pişman şimdi Kalanlar, sevmeye devam edecek. Şimdi biz ayrıldık ya Birkaç gün sendeleyerek yürürüm Ayağım takılsa da düşmem Yine doğrulurum biliyorum, Yaşadığım tüm aşkların üzerine yemin ediyorum Ben artık senden vazgeçiyorum...