hepinize kendinizi gösterecektim
aynaları kırdılar
parçaları topladım
suç sayıldı
suskunlugumun dar geçitlerindeki karanlığımda
gözlerime bakın
aydınlık bir sözü kaybetmenin telaşıyla aranan
hareketsiz ellerime bakın
sararmış gökyüzümdeki başaklara koşuyorum
koynumda sakladığım gençliğimin yarasıyla
yaranızla peşimden gelin!

bir yalan düşmanı, bir filozofum ben
kaderin keyfi sürgününde bir cambazım
bana oynanan oyunlara bakın
kırdıkları aynaların parçalarını birleştirmek suçum
kendilerini görmekten korktular
onların yüzünü takının!

ben
sivri dilli bir demir parmaklığım
ranzamdan dışarı sarkar özgürlük seven ayaklarım
ayaklarıma bakın
yürütmüyorlar dışarda benim gibi olanları
fazla akıllı, fazla özgür, fazla asi
fazla geliyorum kuş beyinlilere
kuşlara bakın!

göklere bakın
ağaçlara bakın
kuşlara bakın
ayaklarınıza bakın
bakın bir benmiyim zindanda
gösteremediğim o aydınlık nerede?

gerçeği gösteren aynaları kırıyorlar
dağılan yüzünüzü birleştirin
özgürlüğünüze, adaletinize, kendinize iyi bakın
benim gibi zindanlarda bir filozof olmayın
sararmış gökyüzümdeki başaklara koşuyorum
koynumda sakladığım gençliğimin yarasıyla
yaranızla peşimden gelin
bir kere aydınlığa ve bir kere de karanlığa bakın
geç kalmayın!