Bir adam kayboldu siz görmediniz
Gömlek yakasında kir sözleriniz
Utancın kınası gizli avuçta
Zafer bayramında kem gözleriniz

Bir adam kayboldu siz görmediniz
Yaşıyla boğuldu hiç bilmediniz
Ikındı, yutkundu kör kuyulara
Dönmeyen sadayı dinlemediniz

Bir adam kayboldu son akşam üstü
Sardı soluğunu can kafesine
Kazıdı yüzüne en son minneti
Sızlayıp kanadı hiç silmediniz

Delilik zırhını sarıp sırtına
Dokunup kaçtınız dert kamburuna
Bilmezden gelirdi belki de safca
Pulsuz mektubunu pek görmediniz

Bir adam kayboldu siz görmediniz
Sevgisiz eleman oldu kendince
Sildi defterinden pak duyguları
Çarpıldı omza da hissetmediniz

“ Bir adam kayboldu...”