Ritsa Gölü, Abhazya’da Afon Şehri’nin üst taraflarında Kafkas Dağları’nın çevrelediği muhteşem bir doğa harikasıdır. Masallardaki Kaf Dağı olarak bilinen yerdir burası.
     Sevgili Dostum, Rıdvan Debre’den bu göl ile ilgili çok güzel bir hikâye geldi. Bu hikâyeyi sizinle paylaşmak istiyorum.
     Rıdvan Debre, liseyi henüz bitirdiğimde üniversiteye gidebilmek için İstanbul’da bir dershaneye gittiğim yıllarda tanıdığım çok değerli bir arkadaşım. Genelde her gün onunla birlikte olurduk. Ders çalışmanın yanı sıra güzel vakit geçirmek için, İstanbul’u gezer, sinemaya giderdik… Hele de bir gün bir arkadaşın evinde ders çalışmak için bir araya geldiğimizde yumurta kırıp yediğimiz günü hiç unutamıyorum…
     Rıdvan Debre, Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nde okumuş. Medeniyet Gençliği Kurucu Üyesi olan Debre, TOKİ Haber’de Haber Ve Sanat Yönetmeni olarak görev yapıyor.
     Yıllar sonra Rıdvan Kardeşim’i facebookta buldum. Hemen irtibata geçip eski dostluğu yeniden pekiştirdik. Artık sürekli görüşüyor hem eski günleri yad ediyor, hem de fikir alış verişi yapıyoruz.
     Rıdvan geçenlerde Soçi’ye gitti.Rita Gölü’nü gezdi. Buranın sihirli büyüsünü teneffüs ederken Ritsa ile ilgili Efsane’yi facebook hesabında paylaştı. Çok güzel ve etkili bulduğum için Rıdan Kardeşimden izin alarak bu efsaneyi siz okurlarımla da paylaşmak istedim. Rıdvan kardeşime bu güzel efsane için teşekkür ediyorum:
     “Bir efsane der ki “Bir zamanlar Ritsa Gölü’nün yerinde bir vadi ve onun içinden akan bir ırmak varmış. Bu vadinin masalsı yamaçlarındaki meralarda, dünyalar güzeli bir kız yaşarmış.
Adı Ritsa olan bu kızın Agepsta, Atsetuk ve Psegishi adında üç erkek kardeşi varmış. Erkek kardeşleri gündüz ormanda avlanır, akşam olunca da kulübede toplanırlarmış. Ritsa onlara yemekler hazırlar ve şarkılar söylermiş.
Bir gün ne olmuşsa olmuş, genç delikanlılar uzak bir dağa avlanmaya gitmişler ve akşam dönmemişler. Ertesi gün de bir haber çıkmamış. Ritsa onları çok özlüyor ve bir an olsun gözünü yoldan ayırmıyormuş. Bir yandan da kardeşlerine duyduğu hasreti büyüleyici sesiyle şarkılara döküyormuş.
Ne yazık ki onun bu güzel şarkılarını Gega ve Yupsara adında iki orman eşkiyası duymuş. Bu iki haydut sesi takip edip kulübenin yakınına gelince Ritsa’yı görmüş ve onu kaçırmaya karar vermişler.
Yupsara onu kaptığı gibi atının terksine atmış, Gega ise onu bir örtü ile örtmüş. Ritsa’nın yürek parçalayıcı yakarışları, nihayet avdan dönmekte olan kardeşlerine ulaşmış.
Psegishi haydutlara dev bir kılıç fırlatmış. Ne var ki isabet ettirememiş. Fakat nehre düşen kılıç nehrin yatağını kapatmış. Yolu kesilen su hızlıca vadiyi doldurmuş ve Göle dönüşmüş. Yine de yetişen yardım Ritsa’ya güç vermiş ve son bir çabayla onu kaçıran haydutların elinden sıyrılıp attan atlamış. Fakat dengesini sağlayamayıp yeni oluşan Gölün içine düşmüş. Erkek kardeşleri ne kadar uğraştılarsa da onu kurtarmayı başaramamışlar. Ritsa Gölün içinde kaybolmuş. Bunun üzerine kız kardeşlerinin intikamını almak için haydutların peşine düşen erkek kardeşlerden Psegishi, Yupsara’yı yakalamış ve onu da Gölün içine atmış. Ne var ki Gölün suları bu rezil haydudu içine almamış ve onu fırlatmış. Akan bir suya kapılıp denize doğru sürüklenen Yupsara’ya yardımcı olmaya çalışan arkadaşı Gega da başarılı olamamış ve o da aynı suya düşüp, aynı feci sonu paylaşmış.
Bu korkunç trajedinin ardından artık adına Ritsa denen bu Gölü çevreleyen yüksek dağlara çıkan erkek kardeşler, hayattayken ona sahip çıkamamanın verdiği pişmanlıkla, sonsuza dek o zirvelerde ayakta dikilir, en azından kız kardeşlerinin gölde huzur içinde yatması için nöbet beklerlermiş.”