Onu tanýyor muyum diye sorsalar, yarýsý çözülmüþ bulmaca gibi, derim. Esrarengiz kalan yanlarý var. Adý, yeri, ýrk, zihniyet, hali vakti: hepsi bir arada derim. Tanýyorum deyip güvendiðim, tanýmayýp hayal kýrýklýðýna uðradýðým birisi: Ýnsan.

Özgür olmak, nadir bir durum, yaþanýr sadece...

Yargýlardan çekindiðinden düþüncelerini seslendirip yazmaktan vazgeçer.
Televizyon karþýsýnda oturup gidemeyeceði þehirleri, sahilleri anlatan belgeseller izler. Hiç tatmadýðý tarifleri yazmak için kaðýt kalem aranýp, yayýn akýþý yüzünden kaçýrdýklarýna hayýflanýr. Hayalini kurduðu ne varsa birilerinin yaþamý olduðu gerçeði ile yüzleþse de görmezden gelir.
Çocuðuna hayallerini yükler, hayatýnýn içine alýr. Fikrilerini iþler, yaþanmýþý yaþatýr...

Tüm bunlarýn ortasýnda, "ben hürüm" der. O bir Ýnsan...


eylül